Depresja jest ciężką chorobą, z którą musi mierzyć się coraz większa część społeczeństwa. Nazywa się ją najczęstszą chorobą cywilizacyjną XIX wieku. Nie dotyka ona jedynie osób, które mają za sobą jakieś traumatyczne przejścia, wydarzenia. Może ona dotyczyć również tych, których dotyka długotrwały stres, przemęczenie. Oprócz tego wpływ na depresję ma także genetyka. Choroba ta może dotyczyć każdej osoby, bez względu na wiek. Pod żadnym pozorem nie należy lekceważyć depresji, gdyż może ona mieć tragiczne skutki. Istotnym jest, abyś udał się na psychologia bądź psychiatria Warszawa, jeśli obserwujesz u siebie apatię, długotrwale obniżony nastrój, utratę zainteresowań, przewlekłe zmęczenie, kiedy czujesz, że nie funkcjonujesz prawidłowo. Depresja zbiera żniwa od lat. Sprawdź, jakie może mieć typy.
Depresja endogenna
Ten rodzaj depresji ma podłoże biologiczne. Występuje gdy zaburzone jest funkcjonowanie układu nerwowego. Osoba chora ma w swoim organizmie zbyt niski poziom neuroprzekaźników takich jak: serotonina, dopamina oraz noradrenalina. W tym przypadku niezbędne jest wdrożenie farmakoterapii, sama psychoterapia prawie nigdy nie jest wystarczalna. Objawy są naprawdę silne, bardzo często pojawiają się myśli samobójcze.
Depresja lękowa
Kolejnym rodzajem depresji jest depresja lękowa. Ma ona miejsce, gdy u osoby chorej jednocześnie występują zaburzenia lękowe oraz zaburzenia depresyjne. Jej najczęstszymi objawami są niepokój, przygnębienie, agresja, powstające w wyniku potrzeby rozładowania napięcia, jakie odczuwa osoba chora. Istnieje wysokie ryzyko samobójstwa, chorobę trzeba leczyć najczęściej za pomocą farmakoterapii oraz psychoterapii.
Depresja reaktywna
Pojawia się na skutek traumatycznych przeżyć, może to być strata bliskiej osoby czy utrata pracy. Mniej groźna niżeli wcześniej wymienione, jednak również może zakończyć się tragicznie, tak jak każda depresja. Objawy mają mniejsze nasilenie, a sam przebieg trwa znacznie krócej. Jest dosyć łatwa do zdiagnozowania, przede wszystkim dlatego, że znana jest przyczyna. W tym przypadku psychoterapia jest zazwyczaj wystarczająca, jednak niekiedy wymaga leczenia farmakologicznego.
Depresja nerwicowa
Inaczej zwana dystymią, często mówi się, że jest to ,,lżejsza forma depresji’’. Osoby będące chore na ten rodzaj depresji, muszą zmagać się z nią przez długie lata. Zazwyczaj nie da się z mniej zdiagnozować depresji, gdyż objawy nie są aż tak nasilone, jednak obniżony nastrój utrzymuje się latami. Jest to choroba przewlekła, leczyć ją można zarówno lekami jak i psychoterapią.
Depresja sezonowa
Ma ona w głównej mierze związek z niedoborem światła, witaminy D, które można zaobserwować w okresie jesienno-zimowym. Jej głównymi objawami są oczywiście spadek nastroju oraz energii, drażliwość, problemy ze snem, a również wzmożona chęć na słodkości. Leczenie depresji sezonowej jest możliwe, zazwyczaj wykorzystuje się w tym celu farmakoterapię oraz psychoterapię, które znacznie pomagają obniżyć nieprzyjemne objawy, występujące podczas depresji sezonowej.
Depresja poporodowa
Ten typ depresji lekceważyło się przez lata, teraz jednak pewnym jest, że jest to realny problem, dotykający dużą część społeczeństwa. Jej główną przyczyną są zmiany hormonalne, które zachodzą w trakcie trwania porodu. Osoba dotknięta tą chorobą nie wyraża zainteresowanie dzieckiem, kiepsko sypia, ma obniżony nastrój, mało energii, jest drażliwa, a także występują u niej bezpodstawne stany lękowe.
